کد مطلب:38681 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:21

گنجینه پرسمان » اهل بيت

چرا اسلامي كه اكنون در جامعه ترويج مي شود، به تجليل از مردگان پرداخته و مراسم عزاداري را به بهترين وجه برگزار مي كند اما به شادي ها كم توجه است؟ آيا اين مرده پرستي نيست؟

1) اين نگرش كه برگزاري مراسم براي مردگان، مرده گرايي است، قابل قبول نيست، زيرا عزاداري براي آن عده كه از دنيا رفته اند، احترام به جايگاه و مقام بلند انسان است. در آموزه هاي ديني انسان جايگاهي والا دارد و هر گونه تجليل از آن، احترام به حرمت و قداست بشر محسوب مي شود. از اين رو امروزه جهان براي بزرگان خود كه رفته اند، مراسم مي گيرند و ياد و خاطرة آنان را گرامي مي دارند.

از سوي ديگر پاسداشت ها براي شخصيت هاي سياسي و علمي و فرهنگي برگزار مي شود. تجليل از اين شخصيت ها، احياي فرهنگ و تمدن و علم است. پاسداري از علم و تمدن و خلاّقيّت ها نه تنها مرده پرستي نيست، بلكه تمدن سازي و نكو داشت از علم، فرهنگ و تمدن است.

آنچه كه مورد احترام قرار مي گيرد، شخصيت است، نه شخص. درست است كه شخص و بدن او در خاك رفته است، اما شخصيت او (در صورت داشتن صفات ارزشمند) جاودانه و زنده است.

بر همين اساس بزرگان دين براي امام حسين(ع) عزاداري نموده و ديگران را نيز به عزاداري فرا مي خواندند، چون شخصيت او كه حماسه، تن به ذلت ندادن، فرهنگ ايثار، از خود گذشتگي و ديگر صفات عالي انساني است، همه در فرهنگ عاشورا و حماسة آن وجود دارد و زنده و پايدار است، تا زماني كه انسان روي زمين است.

افزون بر آن، در اين گونه عزاداري ها، گويندگان، شاعران و نويسندگان به بيان مطالب و حقايقي مي پردازند كه انسان ها بدان نياز دارند؛ مثلاً در عزاداري براي امام حسين(ع) از دين مداري، ستم ستيزي، شجاعت و ... سخني به ميان مي آيد كه موجب رشد فكري و فرهنگ سازي مي شوند.

البته بايد در همة امور از جمله عزاداري ها، از افراط و تفريط جلوگيري شود. عزاداري ها و مراسم بايد به گونه اي باشد كه طراوت و شادابي از بين نرود و باعث دلزدگي و رنجش نشود كه با هدف برپايي عزاداري در تضاد قرار مي گيرد.

2) در اسلام همان گونه كه به پاسداشت از مردگان سفارش شده است، به وجود آوردن شادابي و نشاط نيز اهميت دارد. بر اساس آموزه هاي ديني است كه مردم وظيفه دارند مراسم ولادت بزرگان ديني، بعثت پيامبر و ايام عيدها را جشن بگيرند. اين سفارش بدان جهت است كه هم از مقام بزرگان و شخصيت ها تجليل شود و هم شادي به وجود آيد. از سوي ديگر در اسلام بر تفريحات سالم نيز تأكيد شده است.

امروزه در جمهوري اسلامي ايران همان گونه كه براي بزرگان دين و شخصيت ها مراسم عزاداري برگزار مي شود، به مناسبت ولادت و مناسبت هاي ديگر نيز مراسم جشن برگزار مي گردد؛ مثلاً در نيمه شعبان به مناسبت ولادت امام زمان(عج) جشن با شكوه برگزاري مي گردد كه مقدمات آن از هفته ها قبل فراهم مي گردد اين از ويژگي هاي اسلام است كه جهت حفظ تعادل روحيه انسان ها هم به عزاداري توجه كرده است و هم به شادي.

در جمهوري اسلامي از برخي شادي ها ـ به دليل غير مشروع بودن آن ـ جلوگيري مي شود، از اين رو بعضي تصور مي كنند در جامعه اسلامي ايران از شادي ها كاسته شده است. عدم برگزاري برخي از جشن ها و يا عدم اجراي برخي از مراسم ها در جشن ها بدان جهت است كه مشروعيت ندارند. خيلي از چيزهايي كه در جوامع غربي به عنوان شادي مطرح هستند، در اسلام مشروع نبوده و از مصاديق شادي كاذب هستند. جامعة اسلام مؤلفه ها و شاخصه هاي خاص خود را دارد و بايد عزاها و جشن ها بر اساس آموزه هاي ديني تعريف شود. در عين حال كه فرهنگ جوامع مختلف در كيفيت و چگونگي آن ها تأثير مي گذارد.